Η μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου βρίσκεται κοντά στον οικισμό Μολυβδοσκέπαστο (παλ. Διπαλίτσα) σε μικρή απόσταση από τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Η ονομασία της προέρχεται από τα φύλλα μολύβδου που παλαιότερα κάλυπταν τη στέγη του καθολικού. Σύμφωνα με την παράδοση η μονή κτίστηκε τον 7οαι. από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Δ΄ Πωγωνάτο. Η παράδοση αυτή αναφέρεται και σε επιγραφή του καθολικού, όπου γίνεται λόγος και για την ανακαίνισή του το 14οαι. από τον Ανδρόνικο Κομνηνό Μέγα Δούκα Παλαιολόγο.

Το καθολικό ανήκει σε ένα σύνθετο αρχιτεκτονικό τύπο και έχει κτιστεί σε τρεις φάσεις. Αρχικά, κατά τη μεσοβυζαντινή περίοδο, κτίστηκε ο τρίκογχος ναός ο οποίος καταλήγει σε μία μεγάλη αψίδα στα ανατολικά και φέρει έναν ψηλό και κομψό τρούλο. Το 14οαι., επί Ανδρονίκου, προστέθηκε στα δυτικά μία μονόχωρη σταυρεπίστεγη αίθουσα, η οποία μαζί με το τρίκογχο ναό αποτελεί σήμερα τον κυρίως ναό. Το 16οαι. στο ναό προστέθηκε ένας ανοικτός νάρθηκας, στη νότια πλευρά του οποίου υπάρχει χαγιάτι. Παλιότερα στη νότια και στη βόρεια πλευρά υπήρχαν δύο παρεκκλήσια αφιερωμένα στον Άγιο Ιωάννη και στην Αγία Παρασκευή αντίστοιχα, τα οποία σήμερα δε σώζονται.

Εσωτερικά ο ναός κοσμείται με τοιχογραφίες του 14ου και 16ου αι. Οι τοιχογραφίες του κυρίως ναού άρχισαν να συντηρούνται πρόσφατα και παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Το τέμπλο του ναού είναι ξυλόγλυπτο πιθανότατα του 15ου-16ου αι. και φέρει αξιόλογες εικόνες, μεταξύ των οποίων η εικόνα του Χριστού Ανεξίκακου. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης και μια βυζαντινή ξυλόγλυπτη πόρτα που προέρχεται από τη βυζαντινή φάση της μονής.

Το καθολικό πλαισιώνεται από ένα συγκρότημα ανακαινισμένων κελιών, και λοιπούς βοηθητικούς χώρους που περιβάλλονται από έναν ψηλό περίβολο. Η μονή Μολυβδοσκεπάστου είναι ενεργό ανδρικό μοναστήρι με μεγάλη κοινωνική προσφορά, στο οποίο συρρέει πλήθος προσκυνητών και επισκεπτών από όλη την Ελλάδα.