Βρίσκεται κοντά στον οικισμό της Χρυσαυγής και υπήρξε σημαντική αρχαία πόλη της Θεσπρωτίας. Για ένα διάστημα (335-330 π.Χ.) υπήρξε έδρα του Κοινού των Θεσπρωτών. Η πόλη είναι κτισμένη σε πλάτωμα στους πρόποδες των βουνών της Παραμυθιάς και είχε εποπτεία στην πεδιάδα της. Η μνημειακή οχύρωσή της, που χρονολογείται στο α΄ μισό του 4ου αι. π.Χ., διατηρείται σήμερα σε ύψος 7μ. Έχει πλάτος 4μ. και εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με τη κατασκευή της.

Η πόλη γνώρισε ανάπτυξη, κυρίως κατά τους ελληνιστικούς χρόνους και καταστράφηκε το 167 π.Χ. από τους Ρωμαίους, μαζί με άλλες πόλεις της Θεσπρωτίας. Οι ανασκαφικές έρευνες έχουν φέρει στο φως πολλά και σπουδαία ευρήματα και στοιχεία για την πολεοδομική οργάνωση της πόλης. Έχουν αποκαλυφθεί οι πύλες των αρχαίων τειχών, καθώς επίσης τα οικοδομικά λείψανα ιδιωτικών και δημοσίων κτιρίων (στοές, ναοί κ.α.). Επίσης έχουν βρεθεί πολλά νομίσματα της Κορίνθου, του Δυρραχίου, καθώς και άλλων σημαντικών πόλεων, που φανερώνουν όχι μόνο την οικονομική ευμάρεια της πόλης, αλλά και την εμβέλεια του εμπορίου και της επικοινωνίας των κατοίκων της.

Πολλά από τα ευρήματα εκτίθενται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ηγουμενίτσας. Η Ελέα αποτελεί σήμερα ένα σημαντικό επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο της Θεσπρωτίας, στον οποίο έγιναν τα τελευταία χρόνια σημαντικές αναστηλωτικές και ανασκαφικές εργασίες.